- hama napsal:
- Mimochodem, když už se otevřelo téma nekřesťanských "náboženství", nevíte, co je to za dopis, na který se odkazuje v Nostra aetate v odst. 3?
((5/Srov. sv. Řehoř VII., Epist. XXI, 21, Ad Anazir (Al-Násir), regem Mauritaniae, ed. E. Caspar in MGH, Ep. sel. II, 1920, I, s. 288, 11-15: PL 148, 451A.))
Je to dopis papeže Řehoře VII mauretánskému králi Al Násirovi, kde papež uvádí, že oni (muslimové) vyznávají stejného Boha. Tehdy ještě nebyl korán přeložen a panovalo přesvědčení, že se jedná o požidovělé křesťany.
EPISTOLA XXI. AD ANZIR REGEM MAURITANIAE. (Anno 1076.)
Scribit se Servandum episcopum juxta ejus petitionem consecrasse. Gratias agit de muneribus missis, et de
captivis Christianis dimissis. Commendat quosdam ab Alberico et Cincio Romanis ad eum missos. [0450D]
GREGORIUS episcopus, servus servorum Dei ANZIR [ANAZIR] regi Mauritaniae Sitiphensis provinciae in
Africa, salutem et apostolicam benedictionem.
Nobilitas tua hoc in anno litteras suas nobis misit quatenus Servandum presbyterum episcopum, secundum
Christianam constitutionem, ordinaremus; quod, quia petitio tua justa et optima videbatur, facere studuimus.
Missis etiam ad nos muneribus, Christianos, qui apud vos captivi tenebantur, reverentia beati Petri principis
apostolorum, et amore nostro dimisisti, alios quoque captivos te dimissurum promisisti. Hanc denique
bonitatem Creator omnium Deus, sine quo nihil boni facere, imo nec cogitare possumus, cordi tuo inspiravit;
ipse qui illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum [0451A] (Joan. I) in hac intentione mentem
tuam illuminavit. Nam omnipotens Deus, qui omnes homines vult salvos facere, et neminem perire (I Tim.
II), nihil est quod in nobis magis approbet quam ut homo post dilectionem suam hominem diligat, et quod
sibi non vult fieri, alii non faciat (Matth. VII). Hanc itaque charitatem nos et vos specialibus nobis quam
caeteris gentibus debemus, qui unum Deum, licet diverso modo, credimus et confitemur, qui eum Creatorem
saeculorum et gubernatorem hujus mundi quotidie laudamus et veneramur. Nam sicut Apostolus dicit: Ipse
est pax nostra qui fecit utraque unum (Ephes. II). Sed hanc tibi gratiam a Deo concessam plures nobilium
Romanorum per nos cognoscentes, bonitatem et virtutes tuas omnino admirantur [0451B] et praedicant. Inter
quos duo familiares nostri Albericus et Cincius, et ab ipsa pene adolescentia in [0452A] Romano palatio
nobiscum enutriti, multum desiderantes in amicitiam et amorem tuum devenire, et de his quae in patribus
nostris placuerit tibi libenter servire, mittunt ad te homines suos, ut per eos intelligas quantum te prudentem
et nobilem habeant, et quantum tibi libenter servire velint et valeant. Quos magnificentiae tuae
commendantes rogamus, ut eam charitatem, quam tibi tuisque omnibus semper impendere desideramus, eis
pro amore nostro et recompensatione fidelitatis praedictorum virorum impendere studeas. Scit enim Deus
quia pure ad honorem Dei te diligimus, et salutem et honorem tuum in praesenti et in futura vita
desideramus. Atque ut ipse Deus in sinum beatitudinis sanctissimi patriarchae Abrahae post longa hujus vitae
spatia te [0452B] perducat corde et ore rogamus.